Afscheid van m'n dushi's

Hee blondies!

Aller eerst wil ik jullie hartelijk bedanken voor de gulle donaties die jullie hebben gedaan voor het dagje bios voor de boys. We zitten bijna aan de €200 :)!

Verder zijn de laatste weken super vet maar tevens ook erg emotioneel geweest. Zoals jullie weten is Petry hier heeeerlijk op vakantie bij me geweest en hebben we genoten van die dagen :).
We hebben als hoogtepunten een weekendje in Mata geslapen. Dat is een indianendorp waar onze lieve vriend Dion ons mee naar toe heeft genomen :). Tevens zijn we een dagje naar Berg & Dal geweest. Hier gingen we met een kabelbaan (heeeeeeel erg hoog) door de jungle heen en uiteindelijk ook de surinamerivier over.. Echt super vet! Al moet ik wel toegeven dat ik nog nooit zo bang ben geweest in mijn hele leven.. Ik met mijn hoogte vrees op stik hoge plateaus waar je doorheen kon kijken en een wiebelbrug waar we zelf overheen moesten lopen.. Brrrr ik krijg weer de rillingen wanneer ik eraan terug denk! Maar met (ontzettend veel) angstzweet toch alles gedaan en wat een kick was dat!
Na heerlijke 10 dagen genieten samen met Petry, werd het tijd om afscheid te nemen van mijn dushi.. Wat was dat moeilijk zeg!

De week daarop was erg hectisch.. Het was de laatste week van Anouk.. Zoals jullie onderhand wel weten was Anouk mijn dushi hier en hebben we samen zo veel genoten! Hoe chill was het wakker worden met geklop op de deur met de woorden ´poppetje, tijd om op te staan!´.. Zucht.. Ik mis het nu al zo erg! Maar even terug naar die week.. Ik denk dat we 8 dagen lang niet voor 3 uur ´s nachts op bed lagen.. En voor de mensen die nog steeds denken dat ik geen stage loop hier.. Ik ben gewoon elke dag naar stage geweest hoor :). In de laatste week hebben we nog een heerlijke nacht doorgebracht op het mooie Paloeloe (zo spreek je het uit, geen idee hoe je het schrijft haha). Het is eigenlijk gewoon een prachtige jungle camping... Dus geen tent, maar hutjes voor de hangmat ;).
En ineens was het daar dan.. vrijdag.. bah.. Jana en ik zijn Anouk uit gaan zwaaien op Zanderij (vliegveld). Het huilen was donderdag na weer een geweldige Havana avond begonnen.. En is eigenlijk (voor mij) die vrijdag niet meer gestopt. Maar god, wat heb ik die laatste dagen van je genoten dushi! Ben zo blij dat ik de eerste drie maanden met jou hebben kunnen doorbrengen! Het gemis hier is enorm, maar zoals ik al zei.. Ik zou nu niet al naar huis willen.. Ik ben nog niet klaar hier, maar had noukie nog graag aan mijn zijde gehad!

En raad eens? Deze zaterdag moet ik afscheid gaan nemen van mijn andere dushi Jana. Al die tijd de drie musketiers geweest en de afgelopen twee weken een onvergetelijk duo.. En na zaterdag ben ik hier als enige nog.. Ik kan niet omschrijven wat dat met me doet.. Maar ik ben zo dankbaar dat ik zulke mooie vriendschappen heb mogen sluiten in het mooie SU!

Maar... jullie hoeven je geen zorgen te maken hoor! Want.. Ik ga me nog steeds prima vermaken hier in Su en over 4 weken is mijn lieve vriendinnetje Sanne hier alweer :). Ik wil echt niet aftellen want.. Sorry schatjes en patatjes hoeveel ik ook van jullie houd.. Ik hoef echt nog niet naar huis :).


Ik beloof plechtig dat ik de volgende keer weer een avontuur heb wat ik met jullie ga delen (want met Pinksteren duik ik weer lekker het binnenland in).

Veel lobi voor jullie!